داستان پسرک فلافل فروش از کتاب زندیگنامه و خاطرات بسیجی مدافع حرم

کار فرهنگی مسجد موسی بن جعفر (ع)بسیار گسترده شده بود.سید علی مصطفوی برنامه های ورزشی واردویی زیادی راترتیب می داد.

همیشه برای جلسات هیئت یا برنامه های اردویی فلافل می خرید.می گفت هم سالم است هم ارزان.

یک فلافل فروشی به نام جوادین در خیابان پشت مسجدبود که از آنجا خرید می کرد.

شاگرد این فلافل فروشی یک پسر با ادب بود.با یک نگاه می شد فهمید این پسر زمینه معنوی خوبی دارد.

بار ها با خود سید علی مصطفوی رفته بودیم سراغ این فلافل فروشی وبااین جوان حرف می زدیم سید علی می گفت:این پسر باطن پاکی دارد،باید اورا جذب مسجد کنیم.

برای همین چند بار با او صحبت کردوگفت که ما در مسجد چندین برنامه ی فرهنگیوورزشی داریم.اگر دوست داشتی بیاوتوی این برنامه هاشرکت کن.

حتی پیشنهاد کرد که اگر فرصت نداری،دربرنامه  فوتبال بچه های مسجد شرکت کن.آن پسرک هم لبخندی می زد ومی گفت:چشم.اگر فرصت شد،می یام.

رفاقت ما با این پسر در حدسلام وعلیک بود.تا اینکه یک شب مراسم یادواره ی شهدادر مسجد برگزار شد.این اولین یادواره ی شهدا بعد از پایان دوران دفاع مقدس بود.

در پایان مراسم دیدم همان پسرک فلافل فروش انتهای مسجد نشسته!به سد علی اشاره کردم وگفتم:رفیقت اومده مسجد.

سید علی تا اورا دید بلند شدوباگرمیاز اواستقبال کرد.بعداورادرجمع بچه های بسیج وارد کردوگفت:ایشان دوست صمیمی بنده است مه حاصل زحماتش را بارها نوش جان کرده اید!

خلاصه کلی گفتیم وخندیدم.بعد سید علی گفت:چی شد این طرفااومدی؟!

 

او هم با صداقتی که داشت گفت:داشتم از جلوی مسجد رد می شدم که دیدم مراسم دارید.گفتم بیام ببینم چه خبره که شما رودیدم.

 

 

سید علی خندید و گفت:پس شهدا تو رو دعوت کردن.

بعد با هم شروع کردیم به جمع آوری وسایل مراسم.یک کلاه آهنی مربوط به دوران جنگ بودکه این دوست جدید ما با تعجب به آن نگاه می کرد.سید علی گفت:اگه دوست داری،بگذار روی سرت.

او هم کلاه رو گذاشت روی سرش و می گفت:به من میاد؟

سید علی لبخندی زد وبه شوخی گفت:دیگه تموم شد،شهدا برای همیشه سرت کلاه گذاشتند!

همه خندیدیم.اما واقعیت همانی بود که سید گفت.این پسر را شهدا گویی در همان مراسم انتخاب کردند.

پسرک فلفل فروش همان هادی ذوالفقاری بود که سید علی مصطفوی او را جذب مسجد کرد وبعد ها اسوه والگوی بچه های مسجدی شد.

درباره قرآن و دین اسلام ...